فراوانی ژن های اپرون ica در جدایه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس
Authors
abstract
سابقه و هدف عفونت های ناشی از گونه های استافیلوکوکوس مرتبط با بیوفیلم همچنان به عنوان یک نگرانی بالینی جدی در بیماران استفاده کننده از ابزارهای پزشکی مطرح بوده و به عنوان منبعی برای ایجاد عفونت های بیمارستانی محسوب می گردند. ژن های مربوط به اوپرون ica پلی ساکاریدهای چسبنده بین سلولی را تولید می کنند که مستقیما در تشکیل بیوفیلم وعفونت زایی این باکتری نقش اصلی را دارد. در این مطالعه به بررسی میزان حضور ژن های اپرون ica مرتبط با بیوفیلم و بررسی توانایی اتصال و پتانسیل تولید بیوفیلم در ایزوله های بالینی ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس پرداخته شده است. مواد و روش کار: در این مطالعه تعداد27 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس و 73 ایزوله استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس با روش های بیوشیمیایی معمول تعیین هویت شدند. توانایی تشکیل بیوفیلم با استفاده از دو روش کنگورد و لوله ای بررسی شد. سپس با استفاده از روش pcr حضور ژن های اپرون ica در تمام ایزوله ها مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: در این بررسی ازتعداد 27 و 73 ایزوله استافیلوکوک اورئوس و استافیلوکوک اپیدرمیدیس به ترتیب 25 و 70 ایزوله توانایی تشکیل بیوفیلم را داشتند. آنالیز ژنتیکی نشان داد که اپرونicaadbc به ترتیب در 4% و 11% ایزوله های استافیلوکوک اورئوس و اپیدرمیدیس یافت شدند. میزان فراوانی icaa , icab و icac در استافیلوکوک اپیدرمیدیس بیشتر از استافیلوکوک اورئوس بوددر حالیکه ژن icad در ایزوله های استافیلوکوک اورئوس بیشتر مشاهده گردید. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که مطابق با مطالعات دیگر؛ تشکیل بیوفیلم در ایزوله استافیلوکوکی با حضور اپران ica همراه نیست و احتمالا به عوامل متعددی بستگی دارد.
similar resources
فراوانی ژن های اپرون ica در جدایه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس
سابقه و هدف عفونت های ناشی از گونه های استافیلوکوکوس مرتبط با بیوفیلم همچنان به عنوان یک نگرانی بالینی جدی در بیماران استفاده کننده از ابزارهای پزشکی مطرح بوده و به عنوان منبعی برای ایجاد عفونت های بیمارستانی محسوب می گردند. ژن های مربوط به اوپرون ica پلی ساکاریدهای چسبنده بین سلولی را تولید می کنند که مستقیما در تشکیل بیوفیلم وعفونت زایی این باکتری نقش اصلی را دارد. در این مطالعه به بررسی میزا...
full textدر ایزوله های بالینی ica تشکیل بیوفیلم و حضور ژن های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بخش مراقبت های ویژه
Background and purpose: Staphylococcus aureus is recognized as the most important pathogen responsible for nosocomial infections, mainly pneumonia, bloodstream infections, and surgical site infection. It also remains a major cause of community-acquired infections. The possibility of biofilm formation on the surface and implicated devices such as catheters is one of the most important virulen...
full textبررسی فراوانی آلل های ژن van در میان سویه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس
زمینه و هدف: استافیلوکوکوسها می توانند موجب طیفی وسیعی از بیماریها شامل عفونتهای پوستی و مسمومیتهای غذایی شوند و نیز یکی از عوامل مهم عفونتهای nosocomial (عفونتهای بیمارستانی) میباشند. مقاومت به آنتی بیوتیک یکی از مشکلات عمده بوده و استفاده گسترده از آنتی بیوتیک ها نقش عمده ای در ظهور باکتریهای بازی میکند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان مقاومتهای آنتیبیوتیکی و جداسازی ژنهای م...
full textبررسی موتاسیون ژن های grlA و norA در جدایه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به فلوروکینولون ها
چکیده زمینه و هدف. فلوروکینولون‌ها دسته ای از آنتی‌بیوتیک‌های پرکاربرد و با طیف اثر وسیع هستند که مقاومت نسبت به آنها رو به گسترش است. از مکانیسم‌های مهم مقاومت به فلوروکوئینولون‌ها در استافیلوکوکوس اورئوس، موتاسیون درgrlA یک زیرواحد توپوایزومراز نوع II و موتاسیون پمپ افلاکس norA است. هدف از پژوهش حاضر بررسی موتاسیون ژنهای grlA و norA در جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی‌بیوتیک‌های ...
full textبررسی وجود ژن blaZ و تولید بتالاکتاماز در ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس
مقدمه و اهداف: استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس به عنوان مهم ترین عضو گروه استافیلوکوک های کوآگولاز منفی، در دهه اخیر سومین عامل عفونت بیمارستانی و یکی از متداول ترین عوامل عفونت خون مطرح گردیده است. برای درمان اغلب عفونت های ناشی از این باکتری از داروهای بتالاکتام استفاده می شود. ترشح آنزیم بتالاکتاماز نه تنها باعث ایجاد مقاومت به داروهای بتالاکتام می شود بلکه ترشح زیاد آن در برخی سویه های فاقد ژن مق...
full textتعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم به متی سیلین و ردیابی ژن های مقاومت به کلیندامایسین و اریترومایسین
زمینه و اهداف: یکی از داروهای منتخب برای درمان برخی از عفونتهای استافیلوکوکوسی، کلیندامایسین می باشد. روش‌های مولکولی می‌تواند تکمیل کننده روش‌های فنوتیپی جهت تشخیص مقاومت القایی به کلیندامایسین باشد. هدف از این مطالعه شناسایی ژنهای عامل مقاومت به کلیندامایسین و اریترومایسین و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها می باشد. مواد و روش کار: ۱۰۰ ایزوله استافیلوکوکوس کواگولاز منفیاز ۴۶۶ نمونه بال...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مجله میکروب شناسی پزشکی ایرانجلد ۹، شماره ۴، صفحات ۱۶-۲۳
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023